Ters Orantı: Mutluluk ve Bilgi

Mail adresime düşen ufak notları incelerken karşıma çıkan yeni bir mail yine beni şaşırtmadan bilgisini bana aktardı. Aşağıda en önemli gördüğüm veriyi paylaşacağım.

TUİK 2018 Mutluluk ve Eğitim

Yukarıda, 2018 yılı TUİK araştırmalarından ortaya çıkan verilere göre insanların mutluluk düzeyleri üstüne bir grafik hazırlanmıştır. Klasik bir ülke durumu olarak, bilgi arttıkça mutluluk azalmaktadır.

Benim buradaki isyanım, "Cahillik mutluluktur." deyiminin gerçekliği üzerine değil. Tabi, yukarıdaki tabloya göre, "Gece ve Gündüz birere canlıdır, dünya üstünde yarışırlar" önermesi ya da "Kıbrıs, Kore'nin altında, Çin'in üstünde bulunur, Kore savaşında oraya özgürlük kazandırdık." şeklinde tarihi baştan yazan insanların mutluluğuna hiçbir üniversite mezunu erişemez. Bu konu yadsınmaz bir gerçek olarak önümüzde bulunacak.

Benim buradaki isyanım, eleştirel bakış açısı içinde, rijit düşünceler ve sorgularken gerçekliği istatistik bazlı kabullenmeye karşı. 

Yukarıdaki tümcedeki 3 önermeyi tek tek açacak olursak;

1. Bakış açısı: eğitimin ortaya çıkardığı bir alanda uzmanlaşma, bir konuda bilginin artması, insanın bakış açısını, beyin plastisitesini ve düşünme mekaniğini o yöne doğru değiştirmektedir. Sanat kökenli eğitimden gelen kişinin bir yapıya bakış açısı estetik yönü olurken, mühendislik eğitimi almış birisi işin işlevselliği ve mekaniğine odaklanır.

2. Rijit düşünceler: bu da bakış açısı temelli gelen bir durum. Kendi penceremiz dışında bakan insanların bakış açılarını yadırgamak, onların doğruluğunu ret etmekten ortaya çıkıyor. Oysa her konu farklı yönden bakınca farklı doğrular ile görünmektedir. Hiç bir kimse 360 derecelik bir bakış açısına yani "İlahi Görüş" 'e sahip değildir.

3. İstatistik bazlı kabullenme: bu durum doğrunun nesnelliği üstünden açıklanabilir. Buna bağlı olarak, ortaya çıkan her doğru içinde istisnalar taşımaya başlar. Oysa bir olayın ortaya çıktığı yer, zaman, mekan içindeki diğer oluşumlar olayın sonucuna etki edip, doğruluğunu değiştirebilir. Yani bir durumu 3 boyut içinde değerlendirmek yetmez, 4. boyut bileşenini için eklemek gereklidir. Bu durumda ortaya çıkan her sonuç nesnel değil, o anın niteliğine özgü olarak öznel bir veri ve doğru olacaktır.

Yukarıda açıkladığım üç önermenin aslında biz insanların "sert bakış açıları" içinde esneklik kazanılması için değerlendirilmesi gerektiğine inanıyorum. Bu durumda, farklı yönlerden görünen gerçekler ile var olan bilginin daha büyük bir bölümüne hakim olup, göremediğimiz yerlerinden korkup, umutsuz ve mutsuz bir hal edinmeyiz.

Aynı çalışmadan bir kaç not daha ekleyelim. En önemli mutluluk kaynağı "Sağlık", kamu hizmetlerinden "Eğitim" en çok memnun olunmayan hizmeti olarak görülüyor.

Bu esneklik sayesinde, mutsuzluğumuz yerini mutluluğa bırakır.

Kaynak: TUİK, verikaynagi.com